حشرات اجتماعی مانند مورچه ها، از نشانه های شیمیایی برای شناسایی جفت و یا لانه در کلونی خود استفاده می کنند و این موضوع به محافظت از آن ها در برابر شکارچیان، رقبا و انگل ها کمک می کند. در این بین برخی موجودات وجود دارند که می توان از آن ها به عنوان بهره برداران کلونی مورچه نام برد. اما این بهره برداران چرا وجود دارند و چگونه این کار را انجام می دهند؟
چه ارگانیسم هایی از کلونی مورچه ها استفاده می کنند؟
برخی از زیست شناسان تکاملی، تعاملات میزبان _ انگل را مطالعه می کنند. در این تعاملات یک انگل (یا موجودی دیگر) ممکن است برای زندگی با میزبان و بهره برداری از آن سازگار شود. بهره برداری از یک میزبان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تغذیه از خود میزبان، تغذیه از منبع غذایی میزبان (به عنوان مثال طعمه)، زندگی در میان جمعیت میزبان و لذت بردن از یک محیط پایدار و امن. در مورد گزینه آخر در واقع میزبان (ناآگاهانه) از مهاجم محافظت می کند.
میرمکوفیل چیست؟
ارگانیسم هایی که با کلونی مورچه ها زندگی می کنند "میرمکوفیل" نامیده می شوند.
در برخی موارد، میرمکوفیل‌ها می‌توانند نشانه‌های شیمیایی مورچه‌ها را تقلید کنند. در این حالت مورچه‌ها فریب خورده و فکر می کنند که مهاجمی وجود ندارد و به آن آسیبی وارد نمی کنند.
برخی از میرمکوفیل‌ها می‌توانند نشانه‌های شیمیایی را که برای مورچه‌ها جالب نیست (به عنوان مثال بو) منتشر کنند تا خود را استتار کنند و شناسایی نشوند. مطالعات اخیر نشان داده است که برخی از میرمکوفیل ها می توانند صداهایی را منتشر کنند که مورچه ها را برای پذیرش آنها در کلونی خودشان فریب می دهد.
میرمکوفیل ها می توانند انگل یا شکارچی مورچه ها (مورچه های آسیب رسان) باشند یا می توانند یک رابطه متقابل ایجاد کنند که در آن مورچه و میرمکوفیل هر دو به زندگی خود ادامه دهند.
نمونه هایی از بهره برداران کلونی مورچه
حشره ماهی نقره ای
مطالعه‌ای که پذیرش یک ماهی نقره‌ای (Malayateluraponerophila) را در کلونی مورچه‌های سرباز (Leptogenysdistinguenda) ارزیابی کرد، نشان داد که حشره ماهی نقره‌ای با مالیدن خود به مورچه‌ها علائم هیدروکربنی کوتیکولی را از مورچه‌ها به دست می‌آورد. این موضوع به ماهی نقره‌ای اجازه می‌دهد تا به حیات خود ادامه دهد. ماهی نقره ای از منابع غذایی مورچه استفاده می کند، از این رو ممکن است برای کلونی مورچه ها مضر باشد.
عنکبوت
به طور مشابه، برخی از گونه‌های عنکبوت‌ها (Gamasomorphamaschwitzi) می‌توانند در میان مورچه‌های سرباز با به دست آوردن «بوی» شیمیایی مورچه‌ها زندگی کنند. در حالی که به‌طور دوره‌ای مورچه‌ها را شکار می‌کنند.
حلزون
نمونه دیگری از ارگانیسمی که به طرز ماهرانه ای خود را در بین مورچه ها استتار می کند تا از منابع مورچه ها بهره برداری کند، حلزون (Allopeasmyrmekophilos) است. از آنجایی که حلزون کند است و نمی تواند همراه با مورچه های سریع حرکت کند، زمانی که لانه به طور دوره ای جابجا می شود، حلزون یک ماده کف آلود منتشر می کند که باعث می شود مورچه ها فکر کنند حلزون بخشی از نوزاد (مورچه های جوان) است. این مدل از سازگاری، مورچه ها را تشویق می کند تا حلزون را بردارند و با خود به مکان بعدی ببرند.
نوعی سوسک
یک سوسک Paussus در میان مورچه های Pheidole با برقراری ارتباط با صداهای فرکانس پایین زندگی می کند. یک مطالعه نشان داده است که این سوسک می‌تواند صداهایی را که ملکه مورچه ایجاد می‌کند تقلید کند و با او طوری رفتار می‌شود که گویی یک موجود از خانواده سلطنتی مورچه ها است.
در این مورد، مورچه های کارگر از سوسک طوری محافظت می کنند که گویی ملکه است. با انتشار این صداها، سوسک ها می توانند مورچه های جوان و همچنین بزرگسالان ناآگاه را شکار کنند.
شته، از مهمترین بهره برداران کلونی مورچه
برخی از گونه‌های شته‌ها نیز اغلب در میان کلونی‌های مورچه‌ها زندگی می‌کنند و به روشی متقابل از آنها بهره می برند. شته ها عسلک تولید می کنند و این یک منبع غذایی برای مورچه ها است. در حالی که متقابلا مورچه ها کلونی شته ها را تمیز نگه می دارند و در برابر شکارچیان از آنها محافظت می کنند. دانشمندان بر این باورند که مورچه ها در واقع به دنبال مستعمرات شته ها هستند تا بتوانند این روابط متقابل را آغاز کنند.
تعاملات بین موجودات در طبیعت پیچیده است. میرمکوفیل ها در بیشتر موارد توسط مورچه ها تحمل می شوند، مشروط بر اینکه آسیب قابل توجهی به کلونی آنها وارد نکنند. اگر آسیب مهاجمان خیلی زیاد شود، ممکن است فشار فزاینده ای برای مورچه ها برای رد کردن و یا حمله به آنها وجود داشته باشد. مطالعه این روابط می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا سیستم‌هایی را که در آن انگل‌ها و میزبان‌های متعدد تعامل دارند، درک کنند.
